|
|
Als het publiek denkt: ‘Wat ziet dit er allemaal natuurlijk en gemakkelijk uit,’ dan zijn cast en crew op hun hardst aan het werk. Terwijl de acteurs geen stap aan het toeval overlaten, merkt het publiek niets is van welke afspraak dan ook.
Pas als het doek valt, keren ze weer terug in de realiteit. En dan moet het gesprek op gang komen: wat heeft deze voorstelling jou gebracht? Wat deed die ene scène met jou? Met welk gezelschap ik ook werk, ik wil het uiterste uit de acteurs halen. Met middelmatigheid maak je geen goede voorstelling.
“Niels is een vriend en een collega. Iemand waar je van op aan kan. Wat ik in Niels bewonder, is zijn gedrevenheid, ambitie en totale toewijding aan het vak. Niels is flexibel en meedenkend. Producties en projecten blijven in ontwikkeling, zijn gecompliceerd maar uiteindelijk creatief, schoon en goed georganiseerd. Bewonderenswaardig vind ik hoe Niels zijn grote ideeën weet te vertalen tot ingenieuze, creatieve en zeer gedetailleerde producten. Als Niels iets doet, doet hij het goed!”
“Toen we onze muziektheatervoorstelling voor het eerst aan Niels lieten zien, zei hij: ‘Ik heb geen idee wat jullie staan te doen.’ En toen begon het keiharde werken. Totaal toegewijd zette hij de hele voorstelling, gaf ons constant feedback op ons acteren en liet het ons honderd keer overdoen. Hij heeft een bijzonder oog voor compositie en voor wat het publiek nodig heeft. Zijn ideeën zijn geniaal, ofwel door hun eenvoud, ofwel door hun gelaagdheid. Hij was van begin tot het eind bij het proces, verloor ons geen moment uit het oog. Zijn rake feedback, zelfs in de pauzes van een voorstelling, maakte direct het verschil. Wij zouden iedere volgende productie met een gerust hart aan hem toevertrouwen.”
In de afgelopen jaren vertolkte ik de volgende rollen op toneel:
Kat zit de hele dag in zijn zetel en heeft er alle vertrouwen in dat Pop wel terug komt. Twijfel twijfelt daaraan, maar dat weerhoudt Kat er niet van lekker te blijven zitten. Auteur: Josse de Pauw.
Mia doet er alles aan om goede sier te maken bij haar ouders. Het moet een keer lukken om een man aan de haak te slaan. Ze doet haar best in een monoloog van Arne Sierens.
Eén van de wat stoerdere weeskinderen in het weeshuis van meneer en mevrouw De Boer. 's Nachts zijn de weeskinderen het regime van mevrouw De Boer helemaal zat en komen ze in opstand. Dit om vervolgens in rap tempo een nieuw regime te creëren. Ben je wat ouder en kun je lezen, dan heb je geluk. De rest moet het bezuren. 'Bloedworst en Roze Koeken; Tenminste Houdbaar Tot' is een basisschoolvoorstelling, gebaseerd op het verhaal Animal Farm en gemaakt onder de bezielende leiding van Sjoerd Schwibettus.
Arthur Miller schreef in 1953 ‘The Crucible' (Heksenjacht), een toneelstuk met een sterke verwijzing naar de heksenprocessen van Salem in Amerika, 1692. De plaatselijke dominee Parris ziet zijn dochter en nichtje ’s nachts een rituele dans uitvoeren. Eén van de meisjes is er hierna slecht aan toe en om zelf niet van hekserij te worden beschuldigd, beschuldigen ze vele dorpsbewoners van hekserij en satanisme, wat tot vervolging leidt en zelfs de dood van enkelen.
Interim-manager van een reeds gesaneerde visafslag. Dat er geen vis meer geleverd wordt, is alleen niet meegedeeld aan de medewerkers. Zij doen in paniek alsof dat wel zo is, wat zorgt voor intense machtsspelletjes. Beledigingen, geweld en seksuele intimidaties zijn niet van de lucht. 'Van de overkant weet ik het niet, deze kant was mooi' is een locatievoorstelling onder regie van Paul van der Kaaden (niet te verwarren met...).
